اواخر سال ۹۸ بود که خودروسازان داخلی رینگهای آلومینیومی را از خودروها حذف کرده و رینگهای فولادی را جایگزین آنها کردند. از آن زمان تاکنون قیمت رینگهای آلومینیومی در بازار آزاد ۴ تا ۸ برابر شده است.
خودروسازان پیش از این در توجیه حذف تدریجی رینگهای آلومینیومی بیان کردند که ما اجازه افزایش قیمت برای محصولات خود نداشته و به این ترتیب ناچار هستیم تا با انجام صرفهجوییهای نامشخص قیمت تمام شده محصولات خود را کاهش دهیم.
به عنوان نمونه در حال حاضر اختلاف قیمت تیبا ۲ رینگ فولادی و آلومینیومی نزدیک به ۳ میلیون تومان است. در بازار آزاد چهار حلقه رینگ آلومینیومی که تا ۲ سال پیش ۶۰۰ هزار تومان قیمت داشت با برچسب قیمتی ۴ میلیون و ۸۰۰ هزار تومانی خرید و فروش میشود.
همچنین قیمت چهار حلقه رینگ ۵ پره تخت فابریک ایرانخودرو در بازار ۴ میلیون و ۱۰۰ هزار تومان است و رینگ ۵ پره فابریک ایرانخودرو نیز با بهای ۴ میلیون و ۸۵۰ هزار تومان خرید و فروش میشود.
با این اوصاف به نظر میرسد که رینگهای آلومینیومی به کالاهای لوکسی تبدیل شدهاند که اتفاقا دسترسی به آنها نیز نیازمند هزینه به مراتب بیشتر از ارزشی واقعی این کالاهاست.
درحال حاضر خودروهایی مانند دنا معمولی، پژوپارس TU5، اچ سی کراس، پژو ۲۰۷ دندهای، سمند توربو و سمند سورن ELX با رینگهای فولادی راهی بازار میشوند.
شاید تصور کنید زیبایی و ظاهر جذابتر تنها دلیلی است که سبب میشود رینگهای آلومینیومی نسبت به رینگهای فولادی برتری داشته باشند اما استحکام و قدرت مقاومت بالای آنها در برابر ضربههای احتمالی نیز غیرقابل انکار است.
نکته جالبی که در این میان وجود دارد آن است که رینگهای آلومینیومی علیرغم قیمت بالاتر و مقاومت بیشتر در برابر ضربه و فشار، به نوعی یکبار مصرف بوده و قابلیت تعمیر ندارند. به این ترتیب این رینگها در صورت شکستن باید تعویض شوند. این در حالی است که رینگهای فولادی را در صورت خم شدن جزئی میتوان تعمیر کرد.